BŁAGANIE MŁODEJ DZIEWCZYNY O URATOWANIE MATKI OD RAKA

Byłem w wieku 18 lat, gdy w czasie nauki odbywałem praktykę w Klinice Liu Dao Gou w mieście Tong Hua, jako młody stażysta w Instytucie Medycznym. Pewnego dnia przyszło do nas dziecko, dziewczynka w wieku ok. 13 lat, której matkę przyjęto do naszego szpitala z rozpoznaniem raka. Gdy przeszedłem przez wejście na oddział, dziewczynka nagle padła na kolana u moich stóp i z głośnym płaczem zaczęła mnie prosić błagalnym głosem, "Doktorze, proszę - niech Pan uratuje moją mamusię, błagam Pana, ..niech ją Pan ratuje". Byłem wtedy ubrany w biały fartuch i prawdopodobnie dlatego pomyliła mnie z jednym z lekarzy. Jakkolwiek byłem wtedy jedynie młodym, niedoświadczonym praktykantem, który nie mógł nawet jeszcze wtedy głośno myśleć o karierze lekarza. Co gorsza, zdawałem sobie sprawę ze swojej bezsilności i tego że faktycznie wtenczas niemożliwym było pomóc tej młodej matce, .. i choćby ulżyć jej w ostatniej fazie choroby.

Mimo, że podjąłem już decyzję zostania w przyszłości lekarzem i pomagania takim jak ta kobietom, nie miałem wtenczas dość odwagi by cokolwiek uczynić. Pomyślałem sobie wtedy : "Muszę za wszelką cenę jak najszybciej zostać lekarzem, muszę pomagać takim ludziom. To jest moja misja, nawet gdyby przyszło mi zmierzyć się z taką chorobą jak nowotwór". Myślałem tak nawet mimo to, że wtenczas nie miałem jeszcze żadnej koncepcji, w jaki sposób mógłbym walczyć z tym schorzeniem". Matka dziewczynki zmarła w przeciągu tygodnia. Tego dnia w Październiku 1972 roku przekonałem się o własnej bezsilności. Poczułem ogromny wstyd, że w żaden sposób nie byłem w stanie zapobiec łzom tej dziewczynki. Wtedy to, w tym właśnie dniu poprzysięgłem sobie "Nie mogę pozwolić, by ktokolwiek więcej cierpiał tak straszny ból, ani by dzieci cierpiały tak strasznie z powodu utraty rodziców lub ktokolwiek inny z powodu utraty bliskiej mu osoby". W taki właśnie sposób rozpoczęła się historia mojej walki z rakiem.

<<poprzednia strona następna strona >>