Strona Główna / Publikacje

CELE I SPOSOBY LECZENIA OPERACYJNEGO

Interwencja chirurgiczna uważana jest zwykle za ostateczny sposób leczenia wielu form raka. Jeżeli brać pod uwagę wpływ choroby nowotworowej na pacjenta, najważniejszą rzeczą jest, usunięcie możliwie największej ilości tkanki zaatakowanej rakiem, przy jednoczesnym wyrządzeniu tym jak najmniejszej szkody w wyglądzie lub fizjologicznym funkcjonowaniu pacjenta. Sprawą utrudniającą operację, jak i podnoszącą jej koszty może być zastosowanie sztucznych naczyń krwionośnych, protez kości i innych części organizmu w miejsce usuniętych tkanek. Dlatego też decyzja o poddaniu pacjenta operacji nie należy do łatwych.

Leczenie operacyjne można podzielić na radykalne, którego założeniem jest całkowite wyleczenie pacjenta, oraz paliatywne (łagodzące), które ma tylko złagodzić przebieg i symptomy choroby lub usunąć bezpośrednie zagrożenie dla jego życia. Operacja radykalna polega na wycięciu ogniska infekcji a także przylegających części zaatakowanych organów i węzłów chłonnych, na które mogły nastąpić przerzuty.

Operacja paliatywna ma zastosowanie w przypadku, gdy guz jest zbyt duży aby go usunąć całkowicie lub zoperować bez poważnego uszkodzenia otaczających go struktur organizmu. Ma ona na celu rozbicie lub zmniejszenie guza. Zmniejszony w ten sposób guz może lepiej poddawać się działaniu chemo- lub radioterapii. Dodatkowo można zmniejszyć w ten sposób symptomy choroby wywołane jego rozrastaniem się, jak na przykład w przypadku blokady układu pokarmowego. Jeżeli guz zaczyna krwawić, operację przeprowadza się w celu zatrzymania krwotoku.

Operacje mogą być sklasyfikowane w trzech kategoriach: operacje pomniejszające, standardowe i powiększające; w zależności od miejsca, rozmiarów operacji jak i wielkości usuniętych tkanek. Mogą być one stosowane w różnych fazach rozwoju choroby od wczesnych, do późnych stadiów jej zaawansowania.

Ostatecznym  celem operacji chirurgicznej jest spowodowanie radykalnego ozdrowienia poprzez usunięcie guza i ognisk choroby bez uszkodzenia podstawowych funkcji innych organów. Niektóre operacje są konieczne dla przywrócenia lub zachowania podstawowych funkcji poszczególnych organów lub systemu organów; dla przykładu, takim typem operacji zachowawczej jest  operacja układu moczowo- płciowego w celu uśmierzenia objawów spowodowanych zatorami wywołanymi guzami dróg moczowych.

Operacje odbudowujące to te, które zmierzają do rekonstrukcji ciała pacjenta po zdeformowaniu wywołanym innymi operacjami. Transplanty jak i sztuczne organy mogą zastąpić brakujące lub uszkodzone struktury w sensie fizjologicznym jak i estetycznym. przykładami takich działań wymagających rekonstrukcji mogą być operacje raka piersi, języka, głowy lub szyi.

Innym narzędziem pomocnym w diagnozowaniu i wczesnym leczeniu jest zastosowanie technologii włókien optycznych. Znanym przykładem ich zastosowania jest endoskopia. Pomaga ona diagnozować guzy układu pokarmowego, które w początkowym stadium swojego rozwoju są zbyt małe, by dało się zauważyć ich kliniczne symptomy. Wczesne wykrycie tych guzków zwiększa szanse wyleczenia. Co więcej, operacja ich usunięcia może odbywać się także metodą endoskopową, co w przypadku mniejszych guzów daje takie same efekty jak bardziej radykalna operacja metodami tradycyjnymi. Szczególnie efektywna jest ona w przypadku polipów (guzków w kształcie grzyba) i znana jako polipektomia. Usuwane są one przy pomocy drucianej pętli na końcu sondy, po miejscowym znieczuleniu wykonanym przez inne urządzenie na jej zakończeniu. Endoskop laserowy wyposażony jest w urządzenie laserowe, służące do przyżegania ognisk nowotworowych w ich wczesnym stadium rozwoju w układzie trawiennym lub oddechowym.

Oprócz endoskopu, w walce z nowotworami używa się również innych urządzeń takich jak np. generator prądów wysokiej częstotliwości, powodujący krystalizację naczyń krwionośnych i komórek tkanki nowotworowej, pozbawiając je w ten sposób złośliwości. daje to np. dobre efekty w przypadku krwawienia w ognisku nowotworu.

<< poprzednia strona      następna strona >>