Strona Główna /
Publikacje
PRAWA OSÓB CIERPIĄCYCH NA RAKA
W latach 70-tych, gdy w Stanach Zjednoczonych Ameryki, nastąpiła
fala wzrostu świadomości praw człowieka i wzrosła liczba medycznych spraw sądowych,
środowiska medyczne opublikowały w imieniu pacjentów proklamację, dotyczącą
praw pacjentów, wzywającą do odnowy ludzkiego podejścia w sektorze
medycznym. Mówiło się początkowo, że proklamacja ta powinna zapewniać
ochronę praw pacjentów w szpitalach psychiatrycznych.
W 1971 roku, w Akcie Zdrowia Psychicznego Stanu Massachusetts
po raz pierwszy zastosowano zasadę proklamacji praw pacjenta. Następnego
roku, Szpital
Pennsylvania w Bostonie, wydrukował ulotki dotyczące praw pacjentów.
Od tamtej pory 1973 roku, wydane i podpisane zostały liczne, inne proklamacje
praw pacjentów, włącznie z proklamacją praw pacjenta wydaną przez Związek
Szpitali Amerykańskich (American Hospital Association), praw dziecięcych
pacjentów, praw pacjentów poddawanych operacjom, ..itd.
W świetle tych proklamacji praw w USA, kolejne kampanie na
rzecz praw pacjentów rozszerzały się na kraje, w innych częściach świata. W
1981 roku, Naczelny Związek Lekarzy Świata (General Association of Physicians of the World),
stworzył Lizbońską Proklamację Praw Pacjenta. W 1983 roku, prawa pacjenta i
wynikające z nich obowiązki, zostały jasno sformułowane w Rozdziale 4,
instrukcji praktyki lekarskiej Związku Japońskich Szpitali (Japan Hospital Association),
legalnie działającej w Japonii organizacji, która w kolejnym roku,
zapowiedziała oficjalną proklamację praw pacjenta. Pragnę w tym miejscu
zacytować słowa wstępu Japońskiej Proklamacji Praw Pacjenta:
"Każdy ma prawo do pełnego poszanowania i zdrowego
życia.
Podstawowym, ludzkim prawem jest otrzymanie najlepszej opieki
medycznej, zgodnie z zaleceniami i pod opieką wykwalifikowanych lekarzy,
zgodnie z wolą i wyborem pacjenta, w celu jego powrotu do zdrowia oraz zachowania lub polepszenia jego stanu zdrowia.
Jakkolwiek w obecnych formach leczenia, jest wielu pacjentów,
którzy są badani i leczeni, jak gdyby stanowili li tylko przedmioty praktyk
medycznych, nie informowanych szczerze o naturze ich choroby i traktowanych bez
poszanowania ich ludzkiej natury.
Co więcej, codzienne leczenie ogranicza się tylko do
podawania leków, badania oraz kontynuacji zabiegów medycznych. Życie i
zdrowie nie są dobrze chronione. Nawet, jeśli problem wpływa na różne
warunki nie związane z samą terapią, lekarze często nie nie traktują
pacjentów pierwszoplanowo, podczas, gdy pacjenci sami, aktywnie nie dążą do
takiego właśnie traktowania, co w konsekwencji prowadzi do istniejących
przyczyn tego zjawiska.
W obecnej sytuacji, ma ogromne znaczenie jasne i pełne
artykułowanie praw pacjentów Pacjenci powinni dążyć do utrzymania swoich
praw. Lekarze zaś, powinni wspierać te prawa w pełnionej przez siebie misji
społecznej.
W obecnie istniejącym systemie medycznym, należy pokonać
niewłaściwe polityczne, społeczne i ekonomiczne ograniczenia, skupiając się
na udostępnieniu jakościowo lepszej opieki medycznej. Ufamy, że proklamacja
praw pacjenta będzie pierwszym krokiem na drodze wzajemnej współpracy pomiędzy
pacjentami i lekarzami."
(Słowo wstępne z artykułu proklamacji praw pacjentów)
W przeciwieństwie do tego, co stało się podłożem tej
proklamacji praw, pacjenci, którzy wyrażali przedtem głęboki brak zaufania
do samego leczenia oraz środowisk medycznych, obecnie osiągnęli wspólne
zrozumienie łączących oba te środowiska problemów.
<<
poprzednia strona następna
strona >>
|